Waar liefde en tranen samenkomen, de Thuisdierendokter vertelt

Bij Allemaal Aafje staan we voor liefdevolle zorg en aandacht, niet alleen voor mensen, maar ook voor hun trouwe viervoeters. Wanneer een geliefd huisdier ouder wordt of ongeneeslijk ziek is, breekt een moeilijke periode aan. Hoe neemt u afscheid op een manier die respectvol, rustig en waardig is?

U kunt de Thuisdierendokter laten komen voor vaccinaties, consulten, chippen, nagels knippen, anaalklieren legen maar ook als het tijd is om waardig afscheid te nemen van uw dierbare huisdier. In deze blog deelt De Thuisdierendokter Caroline haar ervaring met het begeleiden van een hondeneigenaar tijdens het laatste afscheid. Haar persoonlijke en betrokken aanpak maakt een wereld van verschil in deze emotionele momenten.

Het verhaal van Didi; waar liefde en tranen samenkomen

Het is het begin van de zondagmiddag en mijn man en ik komen net thuis van een gezellige ochtend op de kinderboerderij met onze kinderen. Op mijn telefoon zie ik een berichtje van een hondenbaasje waarin wordt vermeld dat zijn lieve hond Didi, bekend met eindstadium hartfalen, ingestort is tijdens een korte wandeling. Wanneer ik de meneer bel, hoor ik de wanhoop in zijn stem. Didi is aan het lijden en na vele maanden strijden en alle mogelijke behandelingen proberen, is het moment voor afscheid nu toch echt gekomen. Het baasje geeft aan dat hij zijn best doet om iemand aan huis te krijgen voor een waardig afscheid, maar dat het onmogelijk lijkt. Na een korte overweging besluit ik hen te helpen, want een hond in zo’n kritieke toestand vervoeren brengt vele risico’s met zich mee. Na kort overleg spreken wij af dat ik zo vlot mogelijk hun kant op kom.

Eenmaal aangekomen bij het gezin, word ik heel warm onthaald door het baasje. Hij geeft nog even aan zich te excuseren voor wat onopgeruimde zaken, maar ik zie een huis dat niks anders is dan een huis waar een liefdevol gezin leeft. In de woonkamer zie ik gespannen gezichten. Drie jonge gezichten kijken mij met grote ogen aan en ik voel mijn moederhart breken. De gedachte dringt tot me door dat ik hun beste maatje moet inslapen, wat hun hart een stukje zal breken. Daarna kijk ik naar lieve Didi, een prachtige Pitbull Terrier die duidelijk hard heeft gevochten om het zo lang mogelijk nog vol te houden, maar die echt niet nog langer door kan. De toestand waarin ze is, geeft mij direct bevestiging; het is de beste keuze om haar los te laten en haar strijd tot een einde te brengen. Toch wist ze de kracht te vinden om heel even contact met mij te maken en kon ik haar even knuffelen en een lief woordje in haar oor fluisteren.

Na een verdere kennismaking met de jongens, hun ouders en de oma en opa, geef ik aan bij de ouders dat het verloop mogelijk wat heftig kan zijn voor de jongens om te zien. Dieren met long- en hartklachten kunnen namelijk soms erg benauwd worden zodra ze onder narcose gaan, hoe goed we ook ons best doen als dierenarts. Oma ging daarom met de jongens naar boven, nadat ze nog even afscheid namen van het liefste maatje die hun hele leven bij ze was geweest.

Daarna wendden de ouders en ik ons zo vlot mogelijk naar het onder narcose brengen van Didi, omdat we allemaal zagen dat het niet langer meer mocht gaan duren voor haar. We zitten met z’n drieën op de grond om haar heen, terwijl zij rustig in haar mandje ligt. Ik probeer baasjes eigenlijk altijd nog even de tijd te geven om met hun dier te knuffelen als ze goed onder narcose zijn; het is een moment waarin het lijden voor het dier voorbij is en er een soort rustmoment ontstaat. Helaas weten wij alle drie dat Didi niet te lang in dit moment kan blijven en kijken we elkaar aan. Ik krijg de knik van het baasje dat ik het laatste spuitje mag gaan geven. Hij legt zijn hand op haar hart en voelt hoe het stopt met kloppen bij het zacht inspuiten van het laatste middel in haar infuusnaald.

Een voor een komen alle familieleden erbij en zitten we in een grote kring om Didi heen. Er worden de mooiste foto’s en verhalen van hun liefste maatje gedeeld met mij. De tranen stromen bij iedereen en ik zie hoeveel ze voor dit gezin heeft betekend. Vanaf het begin was het voor mij zo duidelijk hoe liefdevol dit gezin met elkaar en hun huisdieren is. Hun liefde voor Didi raakt mij diep en ik voel de tranen ook prikken. Als moeder weet ik dat ik er ook ooit zo met mijn gezin bij zal zitten wanneer onze lieve kat Tommy zijn laatste levensfase bereikt. Ik kan alleen maar hopen dat dat moment net zo vredig en liefdevol mag gaan.

De tijd die wij daar met elkaar zaten, zo’n intiem moment delend, is iets wat mij nog lang bij zal blijven. Ik mag als dierenarts aan huis bij onbekenden binnenkomen en word altijd zo ontzettend mooi opgenomen in de familie. Het is en blijft altijd een eer om mensen op zo’n manier te mogen begeleiden. Het herinnerde me er weer aan hoe bijzonder het is om deel uit te maken van zulke intieme momenten in het leven van anderen. Deze ervaring zal ik voor altijd koesteren.